Imagin z Louisem... cz.1

Dzisiaj napiszę wam imagina z Louisem. Zauważyłam, że kilka osób zagłosowało w ankiecie by były tylko imaginy, więc dodaje. Taki trochę romantyczny.

-Hej mamo! – powiedziała do ciebie czternastoletnia córka Lucy.

-Cześć. Co ty taka radosna? –zapytałaś

-No wiesz… Po prostu cieszę się z życia.

- Dobrze. –zdziwiło cię to, bo nigdy twoja córka cię nie pytała za takim uśmiechem na twarzy.

-Mamo możesz mi coś powiedzieć?

-Oczywiście. –Jeszcze bardziej cię to zdziwiło.

-Jak ty się poznałaś z tatą?

To był słoneczny dzień. Obudziłaś się o siódmej trzydzieści a na ósmą miałaś wykłady na studiach. W pośpiechu ubrałaś się. Założyłaś zwiewną sukienkę w kwiaty i fioletowe conversy. W pośpiechu zjadłaś śniadanie i szłaś na wykład. W pewnym momencie ktoś cię uderzył. Upadłaś a Iphone, który trzymałaś obok ucha wypadł ci i roztrzaskał się na części. Byłaś bardzo zła na chłopaka, który ci to zrobił bardzo cię przepraszał. Mówił, że to było przypadkowo. Nie wiedziałaś co zrobić. Za kilka minut miałaś zajęcia.

-Bardzo cię przepraszam.

-Mógłbyś uważać następnym razem.

-Tak poza tym to jestem Louis

-(T.I) –uśmiechnęłaś się

-Spotkajmy się tam a ci wszystko wynagrodzę. Chłopak podał ci karteczkę z adresem. Bardzo zdziwiona odpowiedziałaś, że będziesz. Pobiegłaś szybko w stronę uczelni. Oczywiście się spóźniłaś. Przez cały wykład myślałaś o Louisie, którego dopiero poznałaś. Nie mogłaś się na niczym skupić. Nie mogłaś tak przecież się zakochać od pierwszego wejrzenia. To niemożliwe. Zawsze musiałaś poznać dobrze chłopaka by się w nim zakochać. On był inny. Cały czas miałaś przed oczami jego słodka buźkę i niebiesko-zielone oczy.

--Oczami Louisa--

O jejku jaka ona była piękna. Te jej niebieskie oczy. Nie mogę o niej zapomnieć. Teraz muszę iść jej kupić nowego Iphona, którego jej zepsułem a potem tam gdzie się z nią umówiłem.

------------------------------

Ja nie mogę nigdy tak się nie zachowywałam. Ten chłopak zawrócił mi w głowie. Zawsze byłaś strategiem. Ale jak szłaś na to spotkanie to o niczym innym nie myślałaś niż o nim. Spotkaliście się w parku. Przywitaliście się. Louis dał ci różę a ty nie wiedząc  co robisz pocałowałaś go w policzek. Myślałaś, ze chłopak odsunie się od siebie, lecz nie. Usiedliście i zaczęliście rozmawiać. O wszystkim i o niczym. On mówił jak to mu się powodzi w zespole One Direction a ty jak sobie radzisz w szkole. Dogadywaliście się świetnie. W pewnym momencie Louis powiedział, że jeszcze ma coś dla ciebie. Zdziwiło cię to bardzo. Dał ci niewielki pudełko, które było opakowane papierem ozdobnym. Otworzyłaś a twoim oczom ukazał się nowy biały Iphone. Z radości chciałaś ucałować nowo poznanego kolegę w policzek. Ale kiedy już chciałaś to zrobić chłopak odsunął głowę i pocałowałaś go w usta. Przeprosiłaś go ale on się tylko uśmiechnął i odwzajemni pocałunek. Był on namiętny.

-Louis ja cii muszęę coś powiedzieć

-Tak?

-No bo ja się chybaa w tobie…- nie zdążyłaś dokończyć , bo chłopak musnął cię w usta.

-Ja też się w tobie zakochałem. I tak zaczęła się wasza miłość.

--------

-To jest takie romantyczne- powiedziała twoja córka

-Tak sądzisz ?

-Tak.

-Ty się chyba zakochałaś. Mówisz mi tu takie rzeczy.

-No chyba tak …

-To kto to jest? –pytałaś niecierpliwie

-To taki mój kolega. Często rozmawiamy na skype i na facebooku. Ale chyba ja mu się nie podobam- zrobiła smutną minę.

-Na pewno mu się podobasz. –powiedz mu

W tym momencie do domu wszedł twój ukochany Louis.

-Cześć kochanie-powiedział

-Cześć

-Cześć tato- twoja córka rzucił mu się na szyję

-Cześć Lucy. Co ci się stało?

-Mi nic. Jestem po prostu szczęśliwa, że cię zobaczyłam. – poszła do swojego pokoju.

-Zakochała się- powiedziałaś z wielkim uśmiechem na twarzy

-To wszystko wyjaśnia. Ja cały czas pamiętam jak my się poznaliśmy.

-Opowiadałam jej to.

-Ale ja najbardziej pamiętam jak my ją zrobiliśmy. Było tak zmysłowo i rozkosznie.- Może powtórzymy to dzisiaj?

-Jak ty mnie znasz Louis.

Pocałowaliście się 

Myślę, że wam się podoba <3

 Wika :)